سه دلیل خستگی از مطالعه و کار
خستگی از کار و مطالعه، احساسی رایج است. گاه ما بعد از مدتی مطالعه یا چند ساعتی کار کردن به قدری کلافه میشیم که حتی توان یک دقیقه تلاش بیشتر را نداریم.
دلایل زیادی برای این احساس خستگی و کلافگی وجود دارد، اما سه تای آنها به قدری رایج و قدرتمند است که بسیار بعید به نظر می رسد، کسی آنها را تجربه نکرده باشد این سه عبارتند از:
- بی نظمی
- به تعویق انداختن کارها
- بر عهده گرفتن مسئولیت بیشتر از حد توان
پس بیایید به این موارد نگاهی عمیق تر بیاندازیم.
بی نظمی
زمانی که بی نظمی شدیدی بر زندگی شما حاکم است، احتمالا بدون انجام کوچکترین کاری، کلافه و خسته می شوید. به این دلیل که زندگی شما، تنها واکنشی به رویدادهاست و چون از قبل نمی دانید که چه رویدادهایی در انتظار شماست و به هر اتفاقی باید چگونه پاسخ دهید، باید برای پاسخ دادن به هر کدام از آنها میزانی فکر و انرژی صرف کنید و زمانی که برای هر رویداد بی اهمیتی انرژی مصرف می کنید، عملا توانی برای انجام کارهای مهمتر نمی ماند.
برای مثال وقتی صبح از خواب بیدار می شوید و هیچ ایده ای از این ندارید که روز را چگونه خواهید گذراند. گرفتن هر تصمیمی به مدتی تفکر و مقداری انرژی نیاز دارد، که در عرض چند دقیقه تا چند ساعت شما را فرسوده خواهد کرد.
مثال دیگر آن که اگر از دیشب بدانید برای نهار باید عدس پلو بپزید. وقتی را که خودآگاه یا ناخودآگاه صرف فکر کردن به پختن نهار می کنید می تواند صرف یک پروژه ی مهمتر و ارزشمند تر شود.
یا اگر بدانید لوازم کار و کتابهایتان را کجا می گذارید، هیچ انرژی برای پیدا کردن آنها صرف نخواهید کرد و با تمام توان به کار خواهید پرداخت.
برای بالابردن نظم می توانید این توصیه ها را رعایت کنید:
- برای خود یک لیست برای انجام کارها بسازید و بعد از انجام هر کاری آن را علامت بزنید. سعی کنید برای هر روز بیشتر از یک یا دو وظیفه ی سنگین تعیین نکنید.
- تا حد امکان محیط خانه، محیط کار یا محل مطالعه تان را تمیز و مرتب نگه دارید.
- دو فایل یا جعبه تهیه کنید، یکی برای کاغذهایی که ممکن است در آینده مورد نیازتان باشد اما الان نیازی به آنها ندارید. دومی برای اشیاء و وسایلی که ممکن است در آینده مورد نیازتان باشد اما الان نیازی به آنها ندارید.
- در دور انداختن یا بخشیدن وسایلی که به دردتان نمی خورد خسیس نباشید. آن چیزی که الان از دست می دهید، یک سرمایه گذاری است. بهره وری شما بالا خواهد رفت و نتایج بهتری خواهید گرفت.
- آخر هفته ها را برای چک کردن برنامه ی هفته ی قبل و مشخص کردن کارهای مهم هفته ی آینده خالی کنید.
اهمالکاری (به تعویق انداختن کارها)
گاهی ممکن است خود را میان حجم عظیمی از کارهای عقب افتاده بیابیم. تکالیف عقب افتاده، کتابهای خوانده نشده، قسط های پرداخت نشده و ملاقاتهایی که مدتها پیش باید انجام می شدند. حتی اگر فکر هر کدام از این تکالیف روزانه ذره ای از ما انرژی بگیرند، چند ساعت بعد از شروع روز ما تبدیل به یک آدم فرسوده خواهیم شد که توانی برای انجام هیچ کاری ندارد.
اگر چنین شرایطی دارید و احساس می کنید در دریای تکالیف و کارهایتان دارید غرق می شود، احتمالا از آن کسانی هستید که بصورت مداوم کارها را به تعویق می اندازند. یکی از راه حلهای غلبه بر اهمالکاری استفاده از تکنیک پومودورو است.
تکنیک پومودورو چیست؟
تکنیک پومودرو، نوعی نگاه به مدیریت زمان است که توسط فرانچسکو گیریلوی ایتالیایی پرورش یافته است. پومودورو در ایتالیایی به معنی گوجه فرنگیست. با این حال شما برای استفاده از این تکنیک نه نیاز است ایتالیایی بلد باشید و نه نیازی به شناخت کامل از گوجه فرنگی دارید. این تکنیک، صرفا برای بالا بردن بهره وری است و پایه ی آن تقسیم کردن روز به بازه های زمانی بیست و پنج دقیقه ای و متعهد شدن به آنها با استفاده از یک تایمر است. این تکنیک به ما کمک می کند بیماری اهمالکاری را شکست داده و به این ترتیب جلوی شکست پروژه ها را بگیریم.
چگونه از تکنیک پومودورو استفاده کنیم؟
استفاده از تکنیک پومودورو ساده و به خاطر سپردن آن آسان است. شیوه ی کاربرد آن به شرح زیر است:
- ” یک ” پروژه برای انجام دادن انتخاب کنید: فقط یک پروژه! انجام دادن چند کار با هم، کارآیی شما را به شدت پایین می آورد. حتی اگر آن یک کار خوردن مواد خوراکی یا بازی با موبایل در کنار انجام تکلیف اصلی باشد.
- فقط برای “بیست و پنج دقیقه” روی آن پروژه کار کنید: ممکن است صدای تلویزیون شما را اذیت کند، تلفنتان زنگ بخورد، هم اتاقیتان بخواهد کمی به انجام تکالیف درسیش کمک کنید. به هیچ عنوان زودتر از بیست و پنج دقیقه کار کردن را متوقف نمی کنید. همچنین نباید بیشتر از بیست و پنج دقیقه هم کار کنید، زیرا در این صورت کیفیت کار شما افت خواهد کرد. بهتر است با تنظیم یک تایمر، این بیست و پنج دقیقه را به خود یادآوری کنید. اگر برای تنظیم زمان از گوشی استفاده می کنید مواظب باشید که گوشی حواس شما را از کارکردن پرت نکند.
- محتوای “حواسپرتی” ها را یادداشت کنید: شاید در این بیست و پنج دقیقه یادتان بیاید کارهای مهمی برای انجام دادن دارید. مثلا قرار بوده قبض تلفن یا قسط خانه را پرداخت کنید. به دوستتان زنگ بزنید. یا نکاتی از پایان نامه را با استادتان چک کنید. همچنین احتمال دارد ذهنتان گاهی سعی کند با خیالپردازی از تکلیف اصلیش فرار کند. مثلا به آینده فکر کند، به نتیجه ی کار بیاندیشد و برای خودش حساب و کتاب یک سال بعد را انجام دهد. به هر حال مهم نیست ذهن شما به چه قضیه ی مهم یا غیر مهمی فکر می کند، هنگام انجام کار اصلی، تمام این افکار و خیالپردازی ها، نقش پرت کننده ی حواس را دارند. دفترچه ای پیشتان باشد تا محتوای این حواسپرتی ها را روی آن یادداشت کنید و در زمان استراحت به آنها بپردازید. شاید انجام کار در اوایل کار سخت و بیهوده به نظر برسد اما اگر دو یا سه هفته به انجام آن پایبند باشید، تاثیرش را بر تمرکزتان حس خواهید کرد.
- ما بین تایمهای بیست و پنج دقیقه ای، “پنج دقیقه” استراحت کنید! این استراحت را یک تا سه بار تکرار کنید و سپس یک استراحت طولانی مدت تر (یک ربع الی بیست دقیقه) برای خود در نظر بگیرید: از فرصت های پنج دقیقه ای برای نوشیدن آب، کمی فعالیت جسمانی یا خوردن یک سیب استفاده کنید. در نظر گرفتن این تایمهای استراحت باعث می شود کیفیت کار شما چندین برابر شود.
بر عهده گرفتن مسئولیت بیشتر از حد توان
مهم نیستم چقدر منظم، سازمان یافته یا پرتلاش باشید. اگر از خودتان بیش از اندازه کار بکشید به سادگی فرسوده خواهید شد. اگر شما بخواهید با عجله از کاری به کار دیگر تغییر جهت دهید، به طوری که وقتی برای تفریح و استراحت نماند، خستگی شما را رها نخواهد کرد.
پس در تعهدات و قولهایی که می دهید، مرزی قائل شوید و بدانید گاهی برای نتیجه گیری در مسیری که در آن حرکت می کنید نیاز است به موقعیت هایی که به نظر جذاب و بهتر می رسند هم نه بگویید.
پیج اینستاگرام یک بالینگر:Yekbalingar_arshad
